Aan de Heerlerweg in het dorpje Voerendaal, in Zuid-Limburg, woonde Leo Moulen. Hij heeft er persoonlijk voor gezorgd dat het grote Amerikaanse Coca-Cola niet verkocht mocht worden in een straal van 50 kilometer vanaf zijn dorp. Dit is het verhaal over Noca Nola.
Leo Moulen was in 1907, op 24-jarige leeftijd, een fabriek gestart. Een limonadefabriek. Hij verkocht vruchtenlimonade met prik en ging de deuren langs om zijn limonade te verkopen.
Binnen korte tijd had hij best veel klanten. Vooral binnen mijnwerkersgezinnen. Die woonden er namelijk veel in deze regio.
Jaren later, in 1920, vertrekt een kennis van Leo naar de Verenigde Staten. Leo krijgt een tijdje daarna een brief van die kennis waarin hij vertelt dat het nog onbekende Coca-Cola best wel in opkomst is daar. Leo’s ondernemingsgeest had het idee dat hij daar iets mee moest.
Dus twee jaar later in 1922 (het ging natuurlijk wat trager in die tijd met brieven enzovoort) ging hij met de trein naar Den Haag. Daar zat destijds de KVK, zoals je dat nu zou noemen, om de merknaam Noca Nola te registreren.
En dat bleek een enorme gouden greep te zijn. Het logo van Noca Nola is een gespierde man in een driehoek. Dat logo zie je nog steeds boven de voordeur van het huis. Het huis waar Leo zijn fabriek had.
Het bedrijf van Leo groeit door. Hij is de rijkste man van het dorp, bezit zo’n zes auto’s en heeft een heuse telefoon. Met nummer 15.
Maar nu komt het. In 1928 komt het grote Coca-Cola naar Nederland toe. In 1930 openen ze hun eerste distributiecentrum. Leo voelde de bui al hangen, dus hij verbood het om hier Coca-Cola te verkopen. Hij had inmiddels 50.000 klanten met zijn Noca Nola. Hij verbood dus om in een straal van 50 kilometer vanaf zijn fabriek Coca-Cola te verkopen. En met succes, want de rechter gaf hem gelijk.
In 1936 provoceerde Leo het grote Coca-Cola door een flesje van Coca-Cola na te maken Maar dan als naam Noca Nola erop te zetten. En dit triggerde Coca-Cola om de merknaam Noca Nola over te kopen. Leo verkocht het voor 10.000 gulden. Omgerekend zo’n 122.000 euro.
Natuurlijk ging Leo wel door met zijn limonadefabriek, maar dan niet meer onder de naam Noca Nola. Dat deed hij onder de naam Komol en dat zie je nog op de gevel staan. Gebruikte hij toch die oude naam Noca Nola dan kreeg hij een boete van 500 gulden per overtreding. En dat is omgerekend zo’n 13.500 euro.
Het bedrijf bleef ook limonade produceren. Na de dood van Leo namen zijn kinderen het over. In 2005 is de fabriek officieel gesloten. Leo Moulen heeft er dus voor gezorgd dat het grote Amerikaanse Coca-Cola niet geïntroduceerd kon worden hier in de regio Zuid-Limburg.
Mooi verhaal, toch?