Nederland ligt vol met bijzondere plekken. Dat weten we inmiddels wel, maar een plek waar én niets meer te zien is en getwijfeld kan worden over de waarheid van het verhaal, dán wordt het pas interessant. Dit is het Solse Gat.
Het Solse Gat in de gemeente Putten is niets anders dan een kuil waar vroeger de boeren leem afgroeven. Nadat de tijd verstreek is onderin het gat een moerasgrond ontstaan waar een laag water in ligt. Dankzij deze drassige ondergrond is hier een bijzondere plantengroei ontwikkeld, in ieder geval voor de Veluwe. Het Waterdrieblad, de Slanke Sleutelbloem en de Bosanemoon. Daarnaast leven er nog wat bijzondere amfibieën die dit gat als drink- en paarplek gebruiken. Maar eigenlijk is dat helemaal niet interessant voor dit verhaal.
Een verzwolgen klooster
Over deze plek heerst namelijk een legende. Die legende gaat over een klooster, je weet wel, zo’n groot gebouw waar monniken hun leven wijden aan God, aan hun God. Maar deze monniken leefden een wat losbandig leven. Wat dat precies betekent weet niemand, maar hun God was het daar niet mee eens. Hij opende de aarde en zorgde ervoor dat het klooster verzwolgen werd in de grond. Maar dat is nog niet alles.
Wichelroedelopen
Gaan we nog verder terug in de tijd, naar de oudheid, dan vertelt een andere legende dat hier vroeger zonnevereringen werden gehouden. Er werden offers gebracht in de vorm van fruit aan de Germaanse zonnegod Sol. Vanwege die tweede legende is het een populaire plek geworden voor wichelroedelopers, zo’n stok in de vorm van een Y. Er zouden hier namelijk Leylijnen lopen, dat zijn een soort onzichtbare energiebanen. Die kun je oppikken met een wichelroede. Dus vandaar.
Beetje druk
Een legende over een verzwolgen klooster en een legende over de verering van zonnegod Sol, allemaal hier bij deze leemkuil. Wat een drukte eigenlijk voor zo’n verlaten plek, midden in het Speulderbos.
